پرواز PS752

پرونده های دادخواهی گروهی به طرفین اجازه می دهد تا در مواردی که مقررات عمومی یا دعاوی فردی ناکارآمد یا ناکافی هستند ، به دنبال عدالت و جبران خسارت باشند. سه سیاست و هدف برجسته دعاوی گروهی در کانادا عبارتند از : (۱) بهبود دسترسی به عدالت (۲) بهبود اقتصاد قضایی ، و (۳) اصلاح رفتار افرادی که آسیب دیدگی گسترده ای را در جامعه ما ایجاد می کنند یا به طور بالقوه باعث آسیب دیدگی گسترده در جامعه ما می شوند (که به نام اصلاح رفتار شناخته می‌شود). دادخواهی گروهی به شاکیان اجازه می دهد تا هزینه ها و مخاطرات رسیدگی به دعوی قضایی را تقسیم کنند. دادخواهی گروهی تضمین می‌کند که تصمیمات قضایی درخصوص موضوعات مشابه همسان هستند و همخوانی دارند و بطور کلی از دعاوی حقوقی متعدد که منابع ارزشمند قضایی را مصرف می‌کنند جلوگیری می‌نماید. هزینه مصالحه قابل توجه و ادعای خسارت قابل ملاحظه به پیشگیری فعالیت‌های بالقوه مضر شرکت‌های بزرگ تجاری یا دولت‌ها که دو یا چند نفر را تحت تأثیر قرارمی‌دهد، کمک کند.

پرونده‌های مربوط به دادخواهی گروهی با ارائه راهی برای دسترسی به عدالت بدون نیاز به حضور کلیه شاکیان در روند دادگاه عمومی ، بر موانع اقتصادی و عاطفی پیگیری دعاوی غلبه می کند. طرفین دعاوی گروهی همچنین از نظارت مستمر و مداوم دادگاه منتفع می‌شوند، معمولا یک قاضی برای مدیریت دادخواست شکایت گروهی منصوب می‌شود. از آن جهت که هرگونه توافق بین طرفین و هزینه وکلا نیازمند تاییدیه قاضی می‌باشد، بنابراین منافع اعضای دادخواهی گروهی محافظت می‌شود. به شاکیان اطلاع داده می‌شود و اگر نمی‌خواهند مقید به نتایج دادخواهی گروهی باشند (توافق به مصالحه یا تصمیم قضایی دادگاه) می‌توانند از دادخواست گروهی انصراف دهند. مسئله‌ای که اغلب نادیده گرفته می‌شود این است که، دادخواهی گروهی، به استثنای موارد محدود، همچنین با ایجاد یک راهکار (مصالحه یا تصمیم قضایی دادگاه) به خوانده‌ها این اجازه را می‌دهد که به جای ریسک شکایات متعدد جداگانه از طرف تک‌تک اعضا، تنها در یک دادخواست خودشان را از این خطر تبرئه کنند . دادخواهی‌های گروهی ملی در کانادا رواج بیشتری یافته است. بنابراین دادخواست گروهی‌ای که در انتاریو تشکیل شده است می تواند شامل کلیه شاکیانی شود که دادگاه های کانادا صلاحیت رسیدگی به آن ها را دارند. این امر کارایی قضایی را افزایش می دهد و از خطر نتایج متناقض جلوگیری می کند.

تحول اخیر در کانادا ، استفاده از توافق نامه های بودجه رسیدگی به دعوی قضایی است که به شاکیان دعاوی گروهی اجازه می دهد مسئولیت خود را از هزینه های رسیدگی به دعوی قضایی به طور کلی حذف کنند. توافقنامه‌های بودجه رسیدگی به دعوی قضایی که سابقا هم مانند مداخله و شرخری غیرقانونی بوده، در کانادا مجاز است. تأمین کنندگان مالی می توانند هزینه های وکیل شاکیان را پرداخت کنند و در ازای درصدی از بازپرداخت پرونده ، موافقت می کنند که هزینه های ناخواسته، بازپرداخت ها و امنیت هزینه ها را بپذیرد. موافقت نامه های بودجه رسیدگی به دعوی قضایی منوط به تأیید دادگاه است و بازپرداخت سرمایه گذاران باید توسط دادگاه تأیید شود. تام آرنت بیش از ۲۰ سال در کانادا وکیل دادخواهی‌های گروهی بوده است. در دهه ۹۰ میلادی، وی در پرونده رسیدگی به دعوی قضایی و شکایت گروهی خون‌های آلوده (هپاتیت سی و اچ‌آی‌وی ) هم برای افراد خوانده و هم برای شاکیان فعالیت داشت. به تازگی وی وکیل ارشد رسیدگی به دعوی قضایی کشوری گروه فرانشیز به ارزش ۱.۲ میلیارد دلار بود و‌ توانست تاییدیه دادگاه را برای تواقنامه بودجه رسیدگی به دعوی قضایی نوآورانه در تصمیمی که به شکل گسترده‌ای گزارش شد، کسب کند. تام آرنت سردبیر خبرنامه Consulegis: دادخواهی گروهی در سراسر جهان است. محتوای فوق عمدتا بر اساس مقاله ای است که وی در زمستان ۲۰۱۹. منتشر کرد.